Hz. Peygamber, uzuna yakın orta boylu, pembemsi nûranî beyaz tenli olup iri yapılı idi.
Ama şişman değildi ve göbeği göğüs hizasından taşmazdı.
Uyumlu ve dengeli bir vücuda sahip olan Hz Peygamber'in başı irice olup O'na ayrı bir güzellik ve heybet veriyordu.
Saçları kumral olup düz ile kıvırcık arasındaydı ve kulak yumuşağına kadar uzanırdı.
Saçını çoğu zaman tam ortasından ayırarak iki yana doğru tarardı.
Muntazam ve gür bir sakalı vardı.
Saç ve sakallarındaki beyaz tel sayısı vefat anlarında yirmiyi bulmuyordu.
Saç ve sakal bakımını aslâ ihmal etmez, yanında devamlı tarak bulundururdu.
Kaşlarının arası hafif aralıklı, gözleri siyah, burnunun üst tarafı gayet itidâl üzere yüksekçe,dişleri muntazam ve tertemizdi.
Devamlı misvak kullanırdı.
Omuzlarının arası genişçe, omuz başları kalın, el ve ayakları enlice idi.
İki kürek kemiği arasında, keklik ya da güvercin yumurtası büyüklüğünde tüylerle kaplı kırmızımtırak bir ben vardı; ki, bu ben, peygamberlik mührü idi.
Yürürken adımlarını düzgünce kaldırarak atar, sanki yokuştan iniyormuşçasına önüne hafifçe eğilerek hızlıca yürürdü.
Peygamber Efendimiz, bedeninin, giyeceklerinin, yiyeceklerinin ve çevresinin temizliğine büyük bir önem ve itinâ gösterirdi.
Cuma Ağus. 06, 2010 4:51 pm